Pomoc psychologiczna forum, lęk uogólniony forum, objawy,co to jest psychologia, kiedy do psychologa, psychologia i jej działy, psychologia i rzeczywistość, lęk terapia

Reformacja spowodowała wielkie zmiany w filozofii kościoła, świętość anorektyczek poddano w wątpliwość, a aby wzmocnić pozycję kościoła katolickiego wprowadzono zasadę, że jedynymi osobami zdolnymi do bezpośredniej komunikacji z Bogiem byli księża. Przypadki młodych głodujących dziewcząt twierdzących, że rozmawiają z Bogiem były rozpatrywane przez Inkwizycję, a ich ilość zaczęła gwałtownie maleć. Wiele głodujących z przyczyn religijnych kobiet było uznanych za opętane i spalono na stosie.

Za pierwszy opisany przypadek anoreksji uznaje się, przedstawiony w traktacie o jedzeniu z 1684 roku Richarda Mortona, opis nastolatki, której organizm nie wykazywał żadnej reakcji na jedzenie, ona sama była niespokojna i przygnębiona i wyglądała jak „szkielet z żołądkiem przyschniętym do kręgosłupa”.
Wiek XIX przyniósł rozwój medycyny i rewolucję przemysłową. Problemem głodujących kobiet przestali zajmować się przedstawiciele kościoła, a zaczęli lekarze. Głodówka przestała być wyrazem religijności, a wynikała zazwyczaj z przekonania, że apetyt na jedzenie jest powiązany z apetytem na seks. Zatem kobiety unikały jedzenia, aby zgodnie z ówczesnymi normami moralnymi, nie być posądzonymi o rozwiązłość. Epoka wiktoriańska to epoka gorsetów, po raz pierwszy w historii skupienie uwagi na wyglądzie i determinacja kobiet w uzyskaniu figury pożądanej w epoce, są tak wyraźne.
Anoreksja była do tej pory opisywana jako objaw innych chorób czy też rodzaj histerii. Dopiero w roku 1873 równocześnie dwaj lekarze: William Gull i Charles Lasegue zdefiniowali aneroxia nervosa jako oddzielną jednostkę chorobową. Opis Gulla miał charakter fizjologiczny z podkreśleniem psychologicznej przyczyny choroby, podczas gdy Lasegue w swoim opisie skoncentrował się na psychice chorego, podkreślając rolę rodziny w nabyciu choroby. Sugerowane leczenie polegało na przymusowym dokarmianiu, umieszczeniu chorej w nowym otoczeniu i pogadankach umoralniających.
W roku 1932 w New England Journal of Medicine opublikowano pierwsze zdjęcie chorej na anoreksję.
Epidemia anoreksji i zaburzeń odżywiania, jakie obserwuje się współcześnie, ma swoje początki w latach 50 XX wieku. Analizując na przestrzeni wieków liczność przypadków, które można uznać za anoreksję, nasuwa się hipoteza o istnieniu związku między liczbą przypadków anoreksji a stabilnością epoki – zwiększenie zachorowań następowało w czasach rozwoju kulturalnego i sytuacji, gdy były dobre warunki do zakładania rodziny i wydawania na świat dzieci. W takich epokach kobiety przywiązywały większą wagę do duchowości i swojego wyglądu. Okresy historyczne charakteryzujące się zachwianiem społeczeństwa na skutek wojny, plag lub powszechnego głodu, cechuje również niewielka liczba doniesień na temat obserwowanych przypadków zaburzeń odżywiania. Przypuszcza się, że w takich trudnych sytuacjach kobiety są doceniane przede wszystkim za to, że są.